Το ποίημα αυτό έχει να κάνει με τη γλώσσα σ’ ένα πολύ απλό
επίπεδο.
Κοίταξέ το καθώς σου μιλάει. Κοιτάς έξω απ’ το παράθυρο
Ή παριστάνεις τον νευρικό. Το κατέχεις αλλά
δεν το κατέχεις.
Το χάνεις, σε χάνει. Χάνετε ο ένας τον άλλον.
Το ποίημα είναι περίλυπο γιατί θέλει να γίνει δικό σου,
και δεν μπορεί.
Τί είναι απλό επίπεδο; Είναι αυτό και άλλα πράγματα,
Ένα σύστημα εξ αυτών που θέτει σε κίνηση το παιχνίδι.
Παιχνίδι;
Λοιπόν, ναι, αλλά θεωρώ παιχνίδι
Ένα βαθύτερο εξωγενές πράγμα, ένα ονειρικό πρότυπο,
Όπως το μοίρασμα της χάριτος στις μακρόσυρτες
αυγουστιάτικες μέρες
Χωρίς τεκμήρια. Ανοιχτό από παντού. Και προτού
το καταλάβεις
Χάνεται στην έξαψη και τη φλυαρία των γραφομηχανών.
Έχει παιχτεί κι άλλη φορά. Νομίζω ότι υπάρχεις μόνο
και μόνο
Για να με παρασύρεις να το κάνω, στο επίπεδό σου,
κι ύστερα δεν είσαι εκεί
Ή έχεις υιοθετήσει μια διαφορετική στάση. Και το ποίημα
Μ’ έχει εναποθέσει απαλά δίπλα σου. Το ποίημα είσαι εσύ.
John Asbery
Ανθολογία ερωτικής ποίησης : Κρατώ την καρδιά σου (την κρατώ μες στην καρδιά μου), Συλλογικό έργο, ανθολόγηση-μετάφραση Χάρης Βλαβιανός , εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2013²
Ηδύλη 