Πειραματόζωο το κορμί
με μέσα τεχνητά
προσπαθούν να επαναφέρουν
την ψυχή.
Δεν αντιλαμβάνονται τη χαρά της.
Τινάζει τα φτερά της, γύρω τους
πετά. Πετά και γελά.
Τρέχει να δώσει και να πάρει
της συγχώρησης το φιλί.
Για τελευταία φορά να ξαναδεί
αυτούς που αγάπησε πολύ
σε τούτη τη ζωή.
Με αέρινο φιλί τους χαιρετά
και χάνεται.
Χάνεται στο φως της ειρήνης.
Εκεί όπου οι ψυχές
γαλήνια μπορούν
να διαλογιστούν,
τα λάθη τους να δουν.
Με σύνεση μόλις οπλιστούν
σ’ ανύποπτη στιγμή
πάλι θα ενσαρκωθούν.
Στον αέναο κύκλο της ζωής
αφετηρία και προορισμός
είναι το Λευκό φως.
απ’ την ποιητική συλλογή Αιωρούμενο νησί, εκδ. University Studio Press, Θεσ/νίκη 1999
Ηδύλη 